Intercyza jest potocznym określeniem małżeńskiej umowy majątkowej, której materię opisuje ustawa - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dokładnie artykuły 47-54 zawarte w rozdziale II oraz III działu III w tytule I), który można znaleźć w Dzienniku Ustaw z 1964 roku pod numerem 9. i pozycją 59.
Intercyza może być sporządzona po zawarciu małżeństwa i przed wstąpieniem w związek małżeński. Skutkiem tej umowy jest ustanowienie majątkowego ustroju małżeńskiego innego niż przewiduje ustawa. Zamiast wspólnoty majątkowej, która nastaje automatycznie pod wyjściu za mąż (w przypadku kobiety) albo ożenieniu się (w przypadku mężczyzn), ustanawia się rozdzielność.
Ustawowy majątkowy ustrój małżeński opisano w artykułach 31-46 wspomnianej ustawy (tytuł I, dział III, rozdział I).
Ważna intercyza może ma postać aktu notarialnego, dlatego może być spisana jedynie w obecności notariusza.
Po zawarciu intercyzy mąż i żona powinni poinformować o tym fakcie swoich wierzycieli, którzy będą dochodzić swoich roszczeń jedynie z majątku należącego do dłużnika (w przypadku standardowego majątkowego ustroju małżeńskiego długi ściągano by z majątku rodziny, czyli męża i żony).
Rozdzielność majątkowa zawsze powstaje od momentu podpisania intercyzy. Oznacza to, że małżonkowie wspólnie odpowiadają za zobowiązania któregokolwiek ze stron związku powstałe przed sporządzeniem intercyzy.