W 1953 roku wprowadzono System Zielonej Karty, który regulował kompensację osobom poszkodowanym w kraju swojego miejsca zamieszkania przez pojazdy stacjonujące w innych państwach członkowskich. Niejednolicie rozwiązywano jednak sytuacje, kiedy to wypadek zdarzył się poza państwem zamieszkania ofiary. Sytuacje takie reguluje czwarta dyrektywa komunikacyjna stanowiąca moment przełomowy w ujednoliceniu zasad ubezpieczeń komunikacyjnych w Europie. Wprowadzenie systemu ubezpieczenia obowiązkowego OC ułatwia postępowanie w razie wypadku komunikacyjnego w kraju własnym oraz za granicą. Ułatwiła ona również wprowadzenie swobodnego przepływu osob i pojazdów w ramach Wspólnot.